Thuisvaart

3 mei 2009

Zondagochtend vertrekken we vanaf huis naar het station Rotterdam Centraal voor de trein naar Brussel. Vanaf Brussel met de TGV naar Gare du Nord in Parijs, dan met de metro naar Gare St Nazire en vandaar rechtstreeks naar Parijs. Om 9:55 vertrekt de trein uit Rotterdam, om 19:11 staan we in Cherbourg. Helemaal niet zo gek gezien het feit dat we ruim twee uur in Parijs hebben gewacht op de aansluiting. Met de auto duurt het ook 8 uur, en is het harder werken.

De importeur Ron Spoelstra komt om elf uur 's avonds even langs. Hij zal ons begeleiden op de tocht naar huis, als matroos zoals hij zelf zegt. Maandagochtend om 7 uur is Ron weer present. We vertrekken snel daarna. Ron vaart de boot zelf uit de box van de werf, zodat de boot ernaast geen krassen oploopt.

We vertrekken met een mooie wind (14 knopen) in de rug, onder de beschutting van Cherbourg zeilt het makkelijk weg. Het is koud en nat, maar met de wind in de rug is het nog wel te doen. Met getij mee lopen we 12 knopen over de grond.

Gaandeweg neemt de wind stevig toe, en als we eenmaal voorbij Barfleur zijn in de Seine monding gaat het aardig tekeer. De wind neemt geleidelijk toe tot 25 knopen uit het zuidoosten, het regent, en het is bar koud. De voorspelling dat de wind snel zou afnemen komt niet uit. Uiteindelijk varen we met het tweede rif in om de boot bestuurbaar te houden.

Aan het begin van de avond komt het weer tot rust en hebben we rustiger 17 knopen in de rug. Ron en ik verdelen de nacht verder. We varen langs de scheepvaart route; met de AIS is goed te volgen wat alle koersen zijn, dus geen zorgen wat dat betreft. Het is wel steeds opletten met vissersbootjes, maar we hoeven geen keer uit te wijken.

Onder de ochtend bij Calais is de wind gezakt tot 8 knopen, met de stroom mee lopen we nog 6 a 7 knopen over de grond. Maar als het tij keert gaat de motor aan. De rest van de tocht is er vrijwel geen wind, en motoren we naar Stellendam. We proberen de Parasailor nog even voor de afwisseling, maar met 3 knopen wind wil die natuurlijk ook niet staan. Wel als we een beetje achteruit motoren....

Om middernacht precies leggen we aan tegen een ponton bij de Goereese sluis, de volgende ochtend om 7 uur gaan we door de sluis naar de thuishaven van Stellendam. Daar ontdekken we de reden van de wel erg stille marifoon onderweg: de antennekabel was niet aangesloten.