Stamboom

Isaäc was kleine boer op de boerderij aan de Valkenburgstraat in Meliskerke, hij was was een zoon van de dorpsherbergier Isaäc Matthijsse. Hij had een gemengd boerenbedrijf. Later is het bedrijf overgenomen zoor zijn schoonzoon Pieter Wisse.

Isaäc is in 1906 getrouwd met Krina Janse. Isaäc en Krina had drie dochters, de oudste Jans was mijn oma (rechts op de foto). Jaene (midden) is later getrouwd met Piet de Visser. Louwrien (links) is nooit getrouwd en altijd op het erf blijven wonen. Mijn oma Jans verzorgde haar min of meer, maar uiteindelijk is Louwrien veel ouder geworden.

Isaäc was zeer actief in het vereningsleven, onder andere in de gemeenteraad, landbouwmaatschappij (ZLM), schoolbestuur.

In het boek "Meliskerke in vroeger tijden, deel 3", vinden we over hem: Hij was voor zijn tijd een actief en intellectueel man. Hij had ook bestuurstalent. Hij nam zitting in kerk- en schoolbestuur en was penningmeester van de plaatselijke ZLM (nu ZLTO). Als penningmeester van de ZLM was hij voor de oorlog betrokken bij de Landbouw Crisis Organisatie voor Zeeland. In de oorlog werd hij belast met de tellingen voor het kantoor van de 'Provinciale Voedselcommissaris voor Zeeland'. Alle tellingen van gewassen, veem paarden enzovoort werden via hem aan het provinciale kantoor doorgegeven, Dit was voor hem tijdens zijn 'rentenieren' een mooie bijverdienste. Voor alle werkuren en de 'fietskilometers' die hij in de tellingen stak, kreeg hij een vergoeding.

Op de foto zien we Matthijsse als een gefortuneerde Walcherse boer met forse gouden knopen als sluiting van de boerezoon. De halsdoek wordt bijeengehouden door een gouden broche en hij draagt gouden ringetjes in de oren.

Hij deed graag spelletjes, leerde de kleinkinderen dammen, speelde ook kruisjes en nullen met de kleinkinderen.

Isaäc kon niet zo goed overweg met de humor van zijn aanstaande schoon-klein-zoon (mijn vader), of van wie dan ook. Daar werd hij mokkig van. Ook met melige tienermeiden kon hij niet echt overweg. Dus als tiener was het niet zo'n leuke opa.

Er was altijd een krant (Zeeuws Dagblad). Isaäc volgde daarin de aandelen koersen, en moest dan afhankelijk van de berichten naar Middelburg om te handelen. ['altijd' is dus vanaf de oorlog, de tijd waarin mijn moeder zich dat kan herinneren]. Mijn moeder herinnert zich ook de spoorwegobligaties, en de grote boeken van de ZLM administratie die hierboven ook al aangehaald zijn.