Neeltje Kesselaar (1909)
Neeltje Kesselaar is opgegroeid in 's Gravenpolder. Ze heeft maar een paar jaar lagere school gehad en geen verdere opleiding,
maar ze kon goed lezen en schrijven. In die tijd waren er veel mensen die dat nog niet konden.
Neeltje is op 23 jarige leeftijd getrouwd met Gilles Eliza Houtekamer. Samen hebben ze drie zoons gekregen, Jaap, Jan en Jo. Ze ging met de kinderwagen naar het land.
Haar man is overleden in 1950 op 43 jarige leeftijd, Neeltje was toen 41 en moest zorgen voor haar drie zoons, die 17, 12 en 8 jaar oud. Er was toen vrijwel geen pensioen, ze moest zelf met haar kinderen de kost verdienen. Ze is ook op het land gaan werken, maar heeft al snel een hartinfarct gehad.
Toen kreeg ze geld van de diakonie, wat een van de kinderen dan op zaterdagmiddag moest ophalen.
Meestal deed Jan dat, dan kreeg hij ook nog 3 appels mee. Jaap leerde, die hoefde geen appels te krijgen.
Later was ze afhankelijk van wat de kinderen konden verdienen.
Financieel is ze pas zelfstandig geworden toen ze AOW kreeg, in 1974.
Haar zus Kee heeft in na de dood van Gilles heel veel gedaan voor Neeltje. Ze kreeg elke zondag een pannetje soep, dagelijks bezoek, ze maakte schoon, zorgde voor haar als ze ziek was. Kee woonde twee huizen verder aan de Weelweg.
Het huis aan de Weelweg waar ze woonde is met Watersnoodramp in 1953 ondergelopen.
< Afgezien van de verzorging door haar zus en kinderen heeft ze zelfstandig gewoond tot ze een beroerte heeft gehad in 1991.
Daarna is ze verhuisd naar het verzorgingshuis Nieulande in Krabbendijke.
Daar heeft ze erg moeten wennen, maar uiteindelijk heeft ze het wel naar zin gehad.
Ze is 6 oktober 1994 overleden in het ziekenhuis in Goes en begraven in Waarde.
Haar zoon Jaap is in 1961 verhuisd naar Emmeloord. Totdat hij in 1969 naar Goes verhuisde heeft Jaap met zijn gezin
elke zomer bij oma gelogeerd. Persoonlijk herinner ik me daarvan het schoonmaken van de vers gevangen paling
achter het huis, en daarna het opbakken in de pan. Voor mij nog steeds een delicatesse.