Aangekomen in Denemarken

Vanochtend om 9 uur zijn we vertrokken uit Rendsburg voor het laatste stukje Kieler Kanaal, of Noord-Oostzee kanaal zoals het officieel heet.

Rendsburg ligt aan de oude Eider, die op dit punt min of meer parallel loopt aan het kanaal. Op de kaart zie je op diverse plaatsen stukjes ‘Alte Eider’. Tegenwoordig is Rendsburg het einde van de Eider vanuit zee gezien. Vroeger liep de rivier verder door richting Kiel. Wij lagen in de haven van Rendsburg op een oud stukje Eider dat nu een zijtak is van het kanaal.  Het is een rustige en geschikte haven, ook om de boot een poosje te laten liggen.

Wanneer we wegvaren is het grijs en niet zo warm. We motoren het stuk naar de sluizen. Het is veel drukker dan eergisteren met grote vaart. We komen behoorlijk wat schepen tegen, soms in kleine convooien.

Als we aankomen bij de sluizen kunnen we zo naar binnenvaren. In de sluis moet je aanleggen langs pontons (gladde houten balken op waterhoogte). Voor ons is dat een flinke sprong van de boot. Makkelijk is anders. Als we vastliggen moeten we betalen bij de kiosk op de sluis. Daarvoor moet je langs een oude ladder omhoog klimmen langs de sluiswand. Interessant allemaal.

Als we even na twaalf uur de sluis uitvaren ligt het Kieler Fjord er mooi bij. De zon probeert door te komen en er staat een zwakke westenwind. Voor vandaag is rond de 10 knopen westenwind voorspeld. Als het een beetje meer is, is dat een hele mooie wind om direct naar Denemarken te varen. Dat is ongeveer 32 mijl (60 kilometer) varen. Het weer twijfelt. Het eerste uur is er niet zoveel wind (5-10 knopen), en af en toe zon. Maar dan wordt het zomer en trekt de wind aan naar een dikke windkracht 4 (16 knopen).

De richting is ideaal om naar Marstal in Denemarken te varen, en dat doen we dan ook. Met een snelheid die oploopt van 5 naar 8 knopen op het zeil is het een hele mooie zomer-zeiltocht. Een goede kennismaking met de Oostzee voor ons. Op de foto ons doel vanaf zo’n 15 kilometer.

In Marstal is het even wennen aan de Deense manier van aanleggen. De haven heeft drie steigers voor passanten. Dat zijn lange steigers met palen. Het idee is dat je een ‘box’ tussen twee palen uitzoekt en met de boeg naar de steiger vastlegt. De boxen zijn heel breed. Er zijn geen toegewezen of gereserveerde plaatsen; als de box leeg is, is het goed.

Nu is de 15 knopen (zij)wind in de boxen geen voordeel. Gelukkig komen er bij iedere boot die aanlegt al snel een aantal mensen helpen om de lijnen aan te pakken en door de ogen op de steiger te leggen.

Het betalen werkt ook anders. Op de steigers lopen jonge dames, type serveerster met korte broekjes, met een grote portemonnee om de liggelden te innen. Je betaalt per dag. Het kost ongeveer evenveel als in Rendsburg, en veel minder dan op de Nederlandse en Duitse waddeneilanden.

En geheel tegen mijn verwachting in is er gratis wifi, zodat ik dit kan posten.