Dziwnów

Vrijdag 26 juli gaan we langs de Poolse kust ’terug’, naar het westen richting Duitsland. Onze volgende stop is Dziwnów, een kleinere Poolse kustplaats. Het is een kleine 60 kilometer varen. Het is zonnig en windstil, dus we beginnen op de motor. Na ruim twee uur motoren is er genoeg wind om verder te kunnen zeilen, dat doen we dan ook.  Vrijwel de hele kust is zandstrand, en zeker de helft is bomvol met toeristen.  Onvoorstelbaar hoeveel mensen hier moeten zijn in de zomer.

Strand aan de Poolse kust

Als we om 5 uur aankomen bij de jachthaven worden we begroet door de douanier/havenmeester bij de riviermond. Hij schrijft alles op terwijl we op een paar meter van zijn steiger drijven op roepafstand. We mogen verder naar de vissershaven. Daar een vriendelijke (andere) havenmeester met ook weer een hoop formulieren.  In zijn en mijn beste Duits komen we er wel uit.  We liggen aan de kade van de vissershaven. Een heel andere haven dus, nog geen groot project, al hangt er wel een tekening met de plannen bij het havenkantoortje.

Vissershaven van Dziwnów

Dziwnów is veel minder een stad, het is een heel lang (kilometers) lint met winkels en restaurants direct achter de duinenrij. Ook hier heel veel mensen, die deels verblijven in de huizen van het plaatsje (overal staat ‘kamers te huur’), en in de huisjes en campings in de buurt. Het is duidelijk waar het stadje van leeft. ’s Winters is het er vast uitgestorven.

Zaterdag is het nog warmer. ’s Ochtends volgen we de activiteit van de vissers. Na rijp beraad kopen we twee platvisjes om zelf schoon te maken. Dat gaat probleemloos, al duurt het wat langer dan bij de vissers die met een paar sneden klaar zijn. Elly bakt de visjes. Veel verser kan het niet, zo uit het ijs in de pan.

Verse vis

Er wordt veel vis aangevoerd met kleine bootjes die de netten voor de kust beheren. Als een bootje aankomt, staan er mannen en vrouwen gereed om de vangst te verwerken. Vrouwen om de vis uit de netten te halen, en eventueel schoon te maken, en mannen om de netten weer netjes in grote zakken te doen. Direct daarna wordt al heel veel aan de kade verkocht aan (denken we) plaatselijke restaurants. De rest wordt opgehaald met busjes.

Drukte bij een net aangekomen visser

’s Middags gaan we met het bijbootje een eind de rivier op naar het volgende stadje, Kamien Pomorski. Het achterland is heel anders dan we vanuit de boot verwacht hadden. Als je langs de kust vaart zie je een bos op een duinenrand. Als je aan land bent blijkt dat bos op zijn hoogst 100 meter breed, en daarna is het gewoon een polderlandschap met boerderijen en dorpjes.

Kamien Pomorski

Bij Dziwnów kom je via de rivier op een meren gebied waar ook aardig wat watersport is. Kamien Pomorski heeft een hele grote jachthaven, die helaas nog hoofdzakelijk leeg is. Ook hier aangelegd met hulp van de EU volgens de borden. Er is een grote hoek met misschien wel 100 boxen voor gasten, waar geen enkele boot ligt. De meeuwen zijn er wel blij mee.

’s Avonds eten we op zijn Pools in het stadje. Het is zo goedkoop dat je er zelf niet voor kunt koken.

Winkelstraat in Dziwnów