Zweden

Even na 8 uur zeilen we via Mons Klint naar Ystad in Zweden, zo’n 60 mijl. Er is niet veel wind, maar het is wel leuk om de krijtrotsen ook vanaf het water nog een keer te bekijken. Na een klein uurtje drijven we langs de rotsen. Ook vanaf zee is het een mooi zicht.  Tegen half tien varen we de zee op, en zwaaien we andere Nederlanders die gelijk opvoeren met ons uit.

DSC_4134 Mons Klint

Het is nu 55 mijl in een rechte lijn naar Ystad varen. Aanvankelijk lopen we 5 knopen, maar al gaande wordt de wind steeds minder. Om 11 uur starten we de motor. Rond 2 uur komt er weer wat wind. We zetten dan de parasailor als super genua. Het was lang geleden dat we met de parasailor hadden gevaren, maar het gaat probleemloos. Echt hard gaan we er niet van, er is hoegenaamd geen wind. Maar het is zomer, we drijven lekker in de zon de goede kant op. Om half vijf halen we de parasailor weer binnen.

DSC_4144 Parasailor als super genua

Daarna gaat het onder de Zweedse kust nog even lekker doorwaaien en lopen we nog een stukje 7 knopen aan de wind. Het is dan rond zes uur ’s avonds.

De haven van Ystad is aardig vol. Op zee zie je maar af en toe andere boten, maar bij de haven zijn er dan ineens een heleboel. We varen de haven in om te kijken waar een plekje is. De havenmeester wijst ons op een plek bij een grote steiger. Heel luxe, een ‘eigen’ steiger aan de kade. In de gids hadden we over hekankers gelezen, maar de haven is inmiddels helemaal voorzien van boxen met aparte steigers voor de gasten. Onze steiger blijkt van een museumboot te zijn, die blijkbaar even op pad is. In de haven is het gelijk weer echt warm.

DSC_4163 Puzzle in Ystad

We eten wat in het centrum van het stadje, burger en spies met frietjes. Het centrum is wel leuk. Ystad is een oude Hanzestad en er zijn vakwerkhuizen. Net als in het hele gebied rondom de Oostzee.

DSC_4202 Vakwerkhuis in Ystad (Zweden)

Ystad nodigt ons verder niet echt uit tot een langer verblijf. De volgende ochtend doen we er boodschappen. Daarne varen we verder naar Simrishamn, een plaats aan de oostkust van Zweden die geschikt is als springplank naar Bornholm. Het eerste stuk volgen we de zuidkust van Zweden. We hebben dan flink wat wind in de rug (windkracht 5 tot 6), dat schiet lekker op. Maar als we na de kaap richting het noorden willen is het ineens aan de wind zeilen. Dan is 20 knopen nogal veel. We doen het laatste stuk met een rif en de kotterfok. Echt mooi staat het zeil niet met een rif, het wordt altijd een beetje een windzak.

DSC_4215 Met gereefd grootzeil

Ook Simrishamn is weer aardig vol. We leggen aan naast een Deense motorkruiser. Later komen er ook naast ons weer buren. Dat is wel lastig, je moet over andermans boot naar de kant, en ook heb je steeds mensen over je eigen boot. Simrishamn heeft overigens veel boxen, maar toen wij aankwamen waren die bezet. Althans, wij zagen geen vrije boxen. Het is een rustige avond met mooie avond-wolken na zonsondergang.

IMG_1594 Mooie avondluchten in Simrishamn

In Simrishamn blijven we twee nachten. De tweede dag zou er veel bewolking en wind zijn, goed moment om even te rusten.

Elly ruimt en rommelt op de boot, en Gilbert gaat op de fiets op stap. De kust boven Simrishamn is wel leuk: af en toe een baaitje met strand, dan weer een rotskust, en bijna overal een wandelpad langs de kust. Vanaf het kustpad zijn dan paden naar de weg (soms over het erf van mensen, maar in Zweden mag je daar over), en paden naar het water. En hoewel er een hele grote jachthaven is, en een nog veel grotere camping, is het op de paden rustig. Leuk om een middag een beetje in de zon te zitten (de wolken vielen heel erg mee) en af en toe vogeltjes te fotograferen. Niet met veel succes overigens, die vogelfotografie.

DSC_4262 Kust bij Simrishamn

Het pad loopt ook nog langs iets wat op oude muren lijkt.  Maar het kan ook een groot keien-kunstwerk zijn.  Geen idee, er stond geen bord met een verklaring bij.

DSC_4272 Ruïne of kunstwerk?

 

Blog

Vorige artikel

Mons Klint