Village Creek Drying Beds, Arlington
De resultaten van een dagje vogelen.
De onderstaande foto’s zijn genomen bij Village Creek Drying Beds, Arlington.
Een paartje zwartbuikfluiteenden op het noordelijke randje van hun verspreidingsgebied. We hebben deze eenden eerder gezien in Panama.
Ik dacht eerst een treurduif te zien, maar het is een witvleugeltreurduif. Wel familie, maar deze heeft een witte vleugelrand en een blauw oog
De grote geelpootruiter probeert over het wier te lopen, met de tenen zo ver mogelijk van elkaar. Soms lukt het even, en dan zakt hij toch weer weg.
De rosse franjepoot kan heel snel draaien in het water. Ze spint om haar as, vele rondjes, best snel. Je zou denken dat het niet te combineren valt met de jacht, maar bljkbaar werkt het.
Een dickcissel in zijn favoriete pose. Op de rug is gezien is het bruin vogeltje met een grijze kop, heel anders dan de gele buik.
Een epauletspreeuw laat even horen wie de baas is. De nekveren staan uit, en ook de rode veren komen naar boven.
Kolibries lijken allemaal op elkaar, en op de foto zijn ze nooit zo bont als op het plaatje. Ik denk dat dit een zwartkinkolibri is (klinkt goed nietwaar?), een soort die anderen hier ook hebben gezien. Waar in Nederland waarneming handig is daarvoor, is het eBird populair.
Een phoebe, een van de soorten vliegenvangers. Deze soort heb ik eerder ook in Florida gezien en gefotografeerd, maar deze liet zich van dichtbij vastleggen.
Rosse Franjepoot, een mannetje, op zoek naar insecten in de modder,
Amerikaanse Steltkluut.
Een dickcissel op de uitkijk. Di
De dickcissel is een van de luidruchtigste en talkrijkste vogels in het gebiedje hier. Ze broeden het stuikgewas, maar laten zich graag vanaf een wat hoger punt horen.
Wadende rosse franjepoot spiedend naar een hapje. Deze vogels zijn waarschijnlijk nog op doortrek naar wat noordelijker broedgebieden.
Rosse Franjepoot, een mooie vogel die hier in grote aantallen voorkomt. Dit is een vrouwtje in broedkleed. Bij deze soort is het vrouwtje kleurrijker.
Een grote franjepoot vanuit een laag standpunt, zoals dat heet bij vogelaars. Liggend in het gras.. Het geeft inderdaad wel een heel ander effect dan bij de gebruikelijke foto’s van boven af.
Een blauwe bisschop, bijzonder naam voor een blauwe gors. Niet helemaal scherp, maar beter heb ik hem niet.
De indigogors is een van de hele kleurrijke vogels die hier voorkomen. Deze leit zich flink horen in een boomtop. Helaas nogal ver van de fotograaf.
Een van de vele kleine bruine vogeltjes. Volgens mij is dit een sprinkhaangors, dat lijkt te kloppen met de tekening en kleuren op de vleugels. Het geluid is me niet opgevallen, maar dat had vast geholpen.
De amerikaanse torenvalk jaagt net als de Nederlandse op kleine dieren in het gras. Dit exemplaar vond het niet leuk dat ik langs liep.
De koningstiran (Eastern kingbird) op uitkijk naar langsvliegende insecten. Zoals alle vliegenvangers doet hij dat vanaf een vast (uitkijk)punt.
In Texas, en ook in dit gebied, komen zowel de Arkansaskoningstiran (Western kingbird) als de Koningstiran (Eastern kingbird) voor. Dit is de Arkansaskoningstiran, een mooie vogel. Beide soorten vangen insecten in de vlucht, meestal vanaf een uitkijk bij een poeltje.
Een Amerikaanse Klifzwaluw die even uitrust, Dat maakt hem een stuk makkelijker te fotograferen!
Een blauwvleugeltaling in rust. In deze omgeving is het geen zeldzame soort, maar ze zijn wel behoorlijk schuw…
Zwaluwen fotograferen is makkelijk en lastig. Makkelijk omdat ze niet schuw zijn, ze vliegen vlak langs je. Maar moeilijk omdat het vrijwel onmogelijk is om ze scherp te krijgen. Deze foto van een Amerikaanse Klifzwaluw is een van de beste tot nu toe.
