Om 9 uur de volgende ochtend liggen we in Groningen gereed om in convooi verder te varen. Convooi varen is zoiets als file rijden: als je te snel gaat wordt je voorganger zenuwachtig, als je een te groot gat laat vallen wordt de boot achter je onrustig. En als je iemand inhaalt wordt die boos. De maximumsnelheden op de kanalen zijn laag, de gemiddelde snelheid is nog lager. Van Groningen tot Oostmahorn is bijna 7 uur varen voor een afstand van 20 mijl, dat is gemiddeld zo’n 5 kilometer per uur.

Binnenstad Groningen

Vooraf hadden we contact gehad met de importeur, of het mogelijk was om de nieuwe dieselmeter te laten monteren. Dat kan; een half uur na aankomst zit de nieuwe meter er in. Voor het eerst hebben we nu in indicatie van het dieselniveau die ergens op lijkt te slaan. We overnachten in Oostmahorn, en tuffen de volgende dag verder naar Leeuwarden. Soortgelijk verhaal: veel bruggen, lage gemiddelde snelheid. Wel een leuk stukje kanaal; een smal watertje door een landelijk gebied.

Friesland

Vanuit Leeuwarden gaan we naar Medemblik, op het Ijsselmeer. Het begint met een rustige ochtend varen over het Van Harinxmakanaal naar Harlingen. Bij Harlingen komen we op het wad. In plaats van de voorspelde noordwesten wind hebben we zuidwesten wind. We proberen nog te zeilen naar de Afsluitdijk, maar pal tegen de wind in door een geul zeilen gaat niet. Dus weer maar op de motor naar de sliuzen van Kornwerderzand.

Waddenzee Harlingen

Bij de sluis is het druk en chaotisch. Na een half uur liggen we in de sluis, helemaal volgepakt. Eenmaal uit de sluis hijsen we de zeilen, maar daar rust geen zegen op. Het zeil staat nog niet of de wind trekt aan naar 22 knopen. We zetten nog een rif, maar de zeil motivatie is even weg. Zeil bergen dus, en op de motor tegen de wind in naar Medemblik. Het marifoon weerbericht spreekt over een “verwachte wind van 3-4 Bft” en meldt in dezelfde uitzending een gemeten wind van 6 Bft.

We bellen vooraf naar Medemblik, een zusterhaven van Stellendam waar we gratis kunnen liggen. Ze hebben een ligplaats voor ons, en we liggen snel vast. Het weer blijft tegenzitten, we liggen twee dagen verwaaid in Medemblik. Dat geeft wel tijd om klusjes te doen en bij te praten met kantoor.

Hofje Medemblik

Dinsdag gaan we verder. Het is iets rustiger, maar nog steeds trekken onweersbuien met af en toe veel wind over. De windrichting is wel goed, maar de zeil motivatie is even weg. We motoren over Markermeer naar de Amsterdam Marina, ook al een zusterhaven van Stellendam. Dit is de haven waar de HISWA wordt gehouden. Hoewel de HISWA al over twee weken is, kunnen we er nog gewoon liggen.

Amsterdam Marina

Vanuit Amsterdam zouden we het laatste stuk op het zeil naar Stellendam moeten kunnen doen. De voorspelling is een noordwesten wind. Als we wegvaren hangen er wel buien, maar varen we in vriendelijk weer het Noordzeekanaal af. Onderweg vermaak ik met het fotograferen van de kranen in de havens.

Bij de sluis kunnen we vrijwel direct doorvaren, ruim twee uur na vertrek zijn we op de Noordzee. Daar is de wind helaas zuid-zuidwest, dat is precies pal tegen. We hebben ook stroom tegen het eerste stuk. We hijsen het zeil nog wel, maar motoren riching Maasvlakte. Onderweg veel buien, en alle soorten zuidenwind.

Regen op de Noordzee

In de buurt van Den Haag wordt het veel rustiger en klaart het op. Op de marifoon horen we vissers een dode walvis melden. Even later krijgen we een waarschuwing door ‘pas op voor een walviskarkas’, het is precies voor de plek waar we zijn. We zien de vissers en KNRM bezig om het karkas te zoeken, ze hebben het meer naar de kust gevonden. Wij hebben het niet gezien, de foto komt van internet (http://112bollenstreek.nl/).

Dode Walvis bij Schevingen

De wind valt aan het einde van de middag helemaal weg. We motoren het slijkgat in, naar onze thuishaven. Ook bij de sluis van Stellendam mogen we zo invaren. Het andere jacht in de sluis hadden we ook in IJmuiden gezien. Eenmaal aangelegd spoelt Elly het zout nog van de boot. We hadden dikke lagen zout opgelopen met het tegen de wind in motoren.

Slijkgat met Haringvlietdam

We hebben twee weken gedaan over het naar huis varen van Omø naar Stellendam. Dat is lang, vorig jaar ging dat een stuk sneller.

De plaats aan de kop van de steiger was niet zo best. We krijgen twee bootje naast ons, en twee dagen flinke wind dwars op de boot. Plus er is steeds geloop over de boot.

Haven Norderney

Vanaf Norderney is het weer erg bepalend voor onze terugreis. Het waait continue hard uit het westen, de ene dag windkracht 6, de andere windkracht 7, en heel af en toe wat minder. We zien geen weergat om over zee terug te varen, dus we besluiten binnendoor te gaan. Over het wad naar Delfzijl, en daar over de kanalen via Groningen, het Lauwersmeer en Leeuwarden naar Harlingen. Van Harlingen het IJsselmeer op, en dan verder riching IJmuiden. Bij IJmuiden kunnen we dan hopelijk de zee weer op.

Maar eerst wachten op Norderney op redelijke wind om over het wad te varen. We verkennen het stadje Norderney een beetje. Veel hotels, restaurants en winkels om de toeristen te bekoren. Als wij er zijn is het Weinfest aan de gang, we laten ons verleiden tot een wijntje met een hapje.

Norderney stad

Zo in de stad is het gewoon mooi weer, de zon schijnt en je voelt de wind niet zo. In de haven is het een herrie. We besluiten woensdag 13 augustus verder te varen naar Delfzijl, via de voor ons nieuwe route over het wad. Bij vertrek van de lager wal lopen we een kras op aan de metalen steiger. Eenmaal uit de haven is lastigste stukje aan het begin, waar je de zandbank tussen Norderney en Juist over moet. Een ondiep stuk, waar de deining van de Noordzee doorheen loopt. De boot schuift over de deining, maar gelukkig is het diep zat. Daarna kunnen we verder over het Memmert Wattfahrwasser, een geul onder Juist die met bakens is uitgezet. Het is in de geul overal diep, meer dan 2 meter als we er 2 uur voor hoogwater varen.

Buien op het wad

Verderop richting Delfzijl voert de route over de Osterems, vroeger de hoofdgeul van de Eems. Nu een zijtak die over nog een wantij naar Delfzijl voert. Ook daar staat 2 – 3 meter water als we over het wantij varen. We zijn net na hoog water bij Delfzijl, nog voor de ebstroom echt gaat lopen. We kunnen snel door de sluis, en volgen een Duits passagiersschip naar Groningen.

Eemskanaal naar Groningen

Bij de stad Groningen stoppen we om 7 uur ’s avonds, als de bruggen niet meer draaien. We overnachten in de haven van de Groningse Motorboot Club, een kleine, rustige haven aan de rand van Groningen.