Chichester Harbour

Woensdag 20 juli

Het blijft zomer, mooi zonnig en warm.  Na twee weken is het tijd om een keer te wassen.  Dat kan hier goed: er zijn wasmachines en drogers, en het is warm genoeg om de was te drogen aan de reling.  Elly is er de hele dag mee bezig, maar aan het einde van de dag zijn de kasten weer vol met schone kleding.

Het is ook een mooi moment om het bijbootje op te blazen.  Als we de zak uit de zeilbak halen blijkt die wel geleden te hebben onder het vocht, maar het bootje zelf ziet er goed uit.  Ik vind het wel spannend of de motor het goed zal doen, die heeft al 3 jaar niet gedraaid.  Mijn zorgen blijken ongegrond: bij de eerste keer aantrekken slaat de motor al aan.

Gelijk even een proefrondje gedaan, en het loopt allemaal goed.  In een krekengebied is een bijbootje altijd heel leuk. Je kunt juist ook met laag water door de kreekjes varen. Met hoog water is de hele baai een groot meer, maar ook dan staan veel plaatsen echt maar net onder water.  Met het bijbootje kun je dan aanleggen bij de pub, die bij laag water aan een moddervlakte ligt.

De boot blijkt ook een goede schuilhut voor vogelfotografie.  De vogels die het schor afstruinen zijn gewend aan de boten in de haven.

Met het bijbootje fotograferen is lastiger, dan vliegen ze wel op.

Donderdag 21 juli

We blijven nog een dag om de omgeving te verkennen.  Eerst met hoog water een stukje gevaren met het bijbootje.  We kunnen onder de brug naar de volgende baai, en naar de haven van Emsworth.   Het is een natuurgebied, maar ook een gebied met heel veel boten.  Elke kreek ligt vol met boeien, en aan elke boei ligt een boot.  Letterlijk duizenden in het hele gebied.

Na ons bootrondje doen we een fietsrondje over Hayling Island, waar de jachthaven is. Het lijkt een welvarend gebied, waar veel van de oude boerderijen nu tot luxe woonhuis zijn verbouwd.   Het geld wordt hier niet verdiend maar uitgegeven lijkt me.

Aan de toeristen is in elk geval ook gedacht.  Er staan regelmatig mooi opgeknapte telefooncellen.

Het laatste deel van het fietsrondje is over de oude bedding van het plaatselijke spoorlijntje. Dat lijntje is er niet meer.  De restanten van de spoorbrug zijn er nog wel, net als een oud sein dat als aandenken is blijven staan.  Naast de spoorlijn ook de gebruikelijke bramen, vogels en vlinders.

Het landschap komt heel klassiek over.  Het landschap met de ruïne op de foto zou zo een 17e eeuws schilderij kunnen zijn.  Op de beschoeiing na dan.

Vrijdag 22 juli

De Solent heeft heel veel havens, en volgens de gidsjes zijn ze allemaal speciaal.  Voor zeilers is de meest speciale haven Cowes: het centrum van de zeilsport, en vrijwel de hele zomer het toneel voor zeilwedstrijden.

Met opgaand water varen we de Chichester Harbour uit, tegen de stroom in dus, om ons op de Solent met de stroom mee naar Cowes te laten drijven.  De tegenstroom in de Harbour is 1 knoop in de kreek, en 2 knopen in de monding.  De stroom mee in de Solent is ook zo’n 2 knopen.  Samen met de 8 knopen warme zuidoosten wind genoeg om ook nog een stukje te kunnen zomerzeilen.

We komen langs de indrukwekkende Solent Forten, gebouwd vanaf 1860 ter verdediging van de marinehaven van Portsmouth.  Vanaf de wal naar de forten is in de Tweede Wereldoorlog een dam gemaakt als U-boot verdediging. Inmiddels zijn de forten opgeknapt.  In één van de forten is nu een luxe hotel gevestigd!

Een paar mijl voor Cowes valt de wind weg.  In Cowes zelf staat een stevige zuidwesten wind.  Heel lokaal weer dus. De Cowes Yacht Haven is ’the place to be’, maar als wij aankomen is die al vol.  Wij gaan naar de East Cowes Marina, iets verder de rivier de Medina op.  Daar krijgen we een mooie plaats met uitzicht op de rivier.