Toch nog op de boot

Toen we met onze zeilboot in Plymouth op 3 augustus aankwamen kreeg ik een beroerte, een CVA. De artsen hebben me steeds gezegd u heeft geduld nodig. Geduld om te herstellen, en ook om te accepteren wat het nieuwe leven is. Neem geen besluiten het eerste jaar. Wel, het jaar is nu voorbij, en ik weet nu dat drie jaar moet rekenen voor meer conditie en energie.  Dat hoop ik na 1 jaar.

Na een jaar is het toch tijd wel voor vakantie, maar Corona maakt alles lastig. En we willen ook graag weer een keer naar de boot. Voor mijn vrouw de boot waar ze nog een dikke week is gebleven, maar voor mij ook bijzonder maar minder beladen gek genoeg. Op andere manier is het voor allebei een belangrijke plek. Dus onze eerste week van huis wordt op de boot.

We zijn in mei even wezen kijken bij de boot, en dat was bijzonder. Twee weken geleden zijn we voor het eerst geweest met het idee te overnachten, of dat zou lukken. Eén nacht voelde naar meer, we zijn 4 nachten gebleven. Het was een andere omgeving dan thuis (en Rijndam vorige jaar) en het voelde goed. Mooie boot, we hebben niet het idee om er mee te varen overigens. Dat wil ik ook nog wel eens, maar zover ben ik nog niet.

Vorige week zijn we met een voorraadje spullen naar de boot gereden. Als ik dit concept tik is het weer zondag en kijken we terug op een goede week. Het is een mix van een oud verblijf op de boot, met een paar nieuwe beperkingen. We varen niet, dus we hoeven niet op te staan op een bepaalde tijd. Ik doe mijn oefeningen, arm, been en lopen. En ik doe weinig aan boord. En afgelopen week was een beetje warm, de warmste week ooit gemeten.

Eigenlijk viel niet kunnen varen mee voor mij. Dat is nu de situatie, en volgend jaar zie ik wel verder.

We hebben wel een aanloop gehad van oude mede-boot bekenden, dat was leuk. We hebben bezoek gehad in de kuip op Corona afstand, en de dag daarna gegeten bij steiger-genoten. Dat was gezellig.  Dat ik het 4 uur kon volhouden was best bijzonder. Het was gewoon heel leuk.

En ja, tijdens dit soort gesprekken, lang en kort, komt de ‘en nu dan, met jullie varen’ vraag ook. We krijgen veel adviezen van motorboot tot gewoon rustig beginnen. Maar voorlopig doe ik niks. Maar ja soms kribbelt het wel. Meestal heb ik kribbels vrij lang, voordat ik iets kan. Af en toe is het leuk om te denken over een boot of camper of maakt niet uit. O ja, ik heb voorlopig ook geen rijbewijs.

Op de boot zijn, gaat best goed. Het is wel erg lastig op het dek te lopen, maar het van en op de boot klimmen gaat goed. Via de spiegel (achterkant) en de trap daar gaat het nu makkelijk, nadat Elly de boot wat dichter bij de steiger heeft gelegd. Het is nu veilig, ik kan er ook zelf op en af. Staand erop, met de steun op de linker arm. En er af meestal via de billen. Het is opletten, maar gaat makkelijk. Bagage en rugzak is lastiger, een licht rugzakje kan wel. Maar überhaupt is lopen met een rugzak nog oefenen, dat kost nog energie. Met koken en afwas kan ik wel wat doen, maar dat is soms lastig. De rechterhand wil niet alles, niet anders dan aan boord. Op bed klimmen, en er af gaan, is een stuk lastiger dan thuis. Dat is nog verder oefenen, zeker zonder Elly wakker te maken.

Het is een goede plek voor de oefeningen, als was de warmte wel een beperking. Maar misschien was het hier wel minder warm dan thuis. Handoefeningen kunnen makkelijk binnen, en fysio deels op het bed en deels op het gras. Maar waar dan ook is het warm.

Ik had vooraf gedacht dit op het strand te kunnen doen, maar dat is toch te ver. Je kunt veel rondjes lopen in het bos en richting haven, wandelingen vanaf de boot van 2 km tot net zolang je wilt. Ik ben niet verder dan 4 km gekomen, waar Elly me regelmatig heeft gehaald en soms gebracht.  Een strand is verder.

Met de auto dus.  Heel erg viel mee het lopen op de strand met de sandalen en de EVO. Ik kon heel makkelijk lopen op het zand. Dat ga ik nog eens proberen en dan verder. Langs het lege strand lopen bij de Kwade Hoek is altijd leuk. Het is altijd bijna leeg. Strand zonder veel parkeerplaatsen heeft dat effect, slechts 20 of zo. Bij Kwade Hoek heb ik regelmatig en ook wel ver gelopen in een vorig leven. Dat het nu zo goed ging was een speciale ervaring.

Wat tegen viel was een rondje van 2 km vanaf de dam naar Hoofdplaat, over het strand en terug over de dam. Een klein eindje, maar lopen door een zeer ongelijk pad. Dat viel nogal teken, meer oefening nodig. Vandaag een wandeling door het bos, 3 ½ km, dat ging wel goed. Niet veel hoogteverschillen, maar wel stukje zand, putten en boomwortels.

Al met een goede week. We zijn een week op vakantie geweest!