Gezelligheid

De haven van Marstal was druk maar wel gezellig. Op de kant zijn een aantal tafels en BBQ plaatsen, waar de Denen keurig de tafel dekken voor ze de BBQ aanzetten. Soms al een paar uur vooraf om het tafeltje te reserveren, maar goed. Van 5 tot 8 is het dan druk met BBQs. Op elke tafel gaat er veel vlees doorheen, naast een flesje wijn.

In Marstal liggen honderden boten, de avonden dat wij er waren was er steeds wel iemand die muziek ging maken, met een gitaar aan de kant, of een saxofoon in de boot. Dat trekt dan ook gelijk publiek en door de hele haven klinkt applaus.

Muzikant in Marstal

De haven cultiveert het een beetje met hun type-serveerster-havenmeesters die de liggelden innen. Het is wel streng: ’s ochtends om zeven uur doen ze een rondje om te kijken wie er niet betaald hebben, en dan moet er ter plekke afgerekend worden, in pyjama.

Serveersters als havenmeesters in Marstal

Na Marstal gaan we naar Rudkøbing, en dat is heel anders. Het zeiltochtje gaat goed. De voorspelde NW wind is gekomen en we kunnen op de genua met 12-15 knopen wind in de rug door de smalle vaargeulen varen. We kunnen aanleggen in de box precies tegen de wind in, dus uit de wind in de kuip.

Het is maar 9 mijl vanaf Marstal, maar deze haven is helemaal niet vol. Er is ook helemaal geen sfeer. Er zijn wel een paar BBQ tafels, maar er zijn gewoon niet genoeg mensen om geroezemoes te krijgen. Er zijn geen serveersters, maar er is een parkeerautomaat waar je kaartjes kunt kopen. Als je betrapt wordt op het gebruik van stroom zonder kaartje, wordt het tarief verdubbeld. De havenmeester is er om 7:30 en tussen 18:00 en 19:00.

Denen aan de BBQ in Rudkøbing

Toch is Rudkøbing wel een leuk stadje, meer een echt stadje dan de dorpjes op Aero. Het is anders. Rudkøbing is ook gewoon per auto te bereiken, de meeste toeristen zijn Denen. Als we op een terrasje een biertje drinken valt op dat de Denen niet erg modieus zijn gekleed, het is alsof we kijken naar de mensen die de Aldi in- en uitlopen. Toch zitten we op ‘de’ winkelstraat van het stadje te kijken naar de toeristen. Heel anders dan in Frankrijk of Italië.

Het is een hele warme avond. We zitten met een glaasje rosé te kijken naar de ondergaande zon. Naarmate de zon meer oranje wordt, wordt het water lichtblauw. Als de zon onder is, wordt het snel frisser. Echt donker wordt het niet, eigenlijk de hele nacht niet. Voor 5 uur is zon alweer op.

 

De volgende ochtend begint weer warm en windstil, ideaal om met water te spelen en de boot af te spoelen. Inmiddels had Puzzle weer een aardige laag zout verzameld.