Eilanden in het Smållandsvaarwater

De wind blijft uit het noordwesten staan, heel geschikt dus om langzaam richting oosten te gaan door het Smållandsvaarwater. Na een nacht Rudkøbing zou er om 11 uur wind uit het westen opsteken, buy en dat gebeurt dan ook. De haven komt tot leven, en een stroom zeilbootjes vertrekt naar het noorden. Wij ook. Onze volgende stop is Omø, het eerste eiland. We kunnen zeilen tot ongeveer de noordpunt van Langeland, het eiland waarop Rudkøbing ligt. Dan valt de wind weg, en wordt zelfs zwak oost. We motoren het laatste uur naar een ankerplek bij Omø.

Vuurtoren van Omø

Het anker moet even wennen, maar uiteindelijk ligt de boot als een huis. Dat is maar goed ook, want het waait stevig door, windkracht 6 in de loop van de avond en nacht. Zo’n eerste nacht op het anker is altijd onrustig als je de havens gewend bent.

Puzzle voor anker bij Omø

Lastig is ook dat we geen goed ankeralarm hebben. Als ik me daar de volgende dag weer eens in verdiep, blijkt dat we wel een diepte alarm kunnen instellen dat hard piept. Het (GPS) ankeralarm van de plotter is zo zacht dat je dat niet hoort, zeker niet als het waait. En juist dan is het nodig.

We gebruiken de tijd achter het eiland om het bijbootje weer op te blazen, de motor daarvan weer te proberen (start direct) en natuurlijk om even naar het eiland te gaan. Het moederschip alleen laten durven we nog niet, dus Elly blijft aan boord en Gilbert gaat spelevaren.

Uit de wind achter de heuvel van Omø

Na de tweede nacht is de wind wat geminderd, we gaan verder naar Femø. In het Smållandsvaarwater liggen Omø, Vejrø, Fejø en Femø min of meer op rij. We besluiten naar Femø te gaan, dat lijkt het leukste op grond van de gidsjes.

Vejrø is vrijwel onbewoond en, naar we in Femø van anderen horen, erg mooi en luxe. Maar ook erg duur in de haven: € 65 per nacht. Het is een privé eiland blijkbaar. Maar ankeren kan natuurlijk ook en kost niks.

Naar Femø dus. Als we eenmaal uit de windschaduw van Omø zijn, staat er toch nog 18-20 knopen wind in de rug. Ruim twee keer zoveel als voorspeld.
Voor ons betekent het dat we met 6-7 knopen voor de wind waren, zo zijn we snel op Femø. Het haventje is klein, maar we kunnen aanleggen aan een kadewand.

Femø blijkt een leuk eiland. Naast de haven is een groot terrein voor het jaarlijkse jazz festival, dat nu in gebruik is bij de vogeltjes. Goede mogelijkheden dus om foto’s te maken.

De volgende dag verkennen we het eiland per fiets. Het is allemaal heel klein, een boerenlandschap met af en toe walletjes en putten. Een klein vliegveldje met grasbaan, een parkje met vakantiehuisjes. Van alles wat. Het glooiende landschap met veel boerderijen. Het lijkt dat het voorjaar hier minder nat is geweest dan in Nederland, het graan en de mais staan er goed bij.

Glooiend landschap op Femø