Wadden
De volgende dag is het veel beter weer: de zon schijnt. Het waait wel heel hard, m maar als je niet de zee op gaat is dat geen probleem. We lopen met z’n allen een rondje van de haven naar Nes en het Noordzeestrand.
Dat strand is leeg, m het stormt en het is geen zomerweer. Maar het is wel een leuk rondje. Ameland is heel anders dan Vlieland, veel meer als een groot park ingericht. Wel mooi gedaan en goed onderhouden.
We drinken wat in het dorpje Nes, waar het gezellig druk is. Daar merk je niet zo veel van de wind. De haven van Ameland ligt direct aan het wad, een leuk plaats om vogelfoto’s te maken dus.
Bij vertrek vanuit Ameland naar de Duitse Wadden ben je, zoals steeds, afhankelijk van het getij. Deze keer betekent dat voor ons een vroeg vertrek: om 6 uur ’s ochtends gaan we met de ebstroom de haven uit. Er staat een stevige westenwind. Na een stukje motoren kunnen we onder zeil het zeegat uit. Alleen het laatste stukje is recht tegen de wind mee en moet met hulp van de motor. Twee knopen stroom mee, windkracht 5 tegen, dus hele flinke golven. Als we eenmaal om de zandbank heen kunnen draaien komt de boot tot rust. De wind is vrijwel pal west (recht van achteren), maar er staat nog een flinke deining vanuit het noordwesten. We zetten de genua met de spinnaker boom, en laten ons richting Duitsland blazen. De gewoonte bij boten is dan om een Duitse gastenvlag te voeren, dat doen we dus.
Met het volgende hoogwater (ca 13 uur na vertrek) lopen we Norderney binnen. We krijgen een mooi plaatsje aan het einde van de steigers.
Het waddeneiland Norderney is heel anders dan de Nederlandse wadden, het lijkt meer op Noordwijk aan Zee dan op Ameland of Vlieland. Veel hoogbouw, veel grote pensions, veel bejaarden op fietsen. Maar veel heb ik er niet van gezien, ik heb alleen de supermarkt bezocht. Die is heel ruim gesorteerd. Maar ook hier kun je nog wel
wat kneuterigheid vinden: op de haven staan een oude spoorwagon, een boei en een anker te pronken.
Vanuit Norderyney doen we een kort dagje varen naar Spiekeroog, een paar eilanden verder. Spiekeroog is veel kleiner en kleinschaliger. Een dorpje, en verder is het eiland vooral afgesloten natuurgebied. Ook hier de inmiddels vertrouwde populatie van bejaarden en jonge gezinnen met kleine kinderen. Maar veel te beleven is er niet: het hoogtepunt is een stukje oude treinrails waar ze nu met paarden en wagon over trekken voor de toeristen.
Naar verwachting is dinsdag de wind op, we gaan dan motoren naar Cuxhaven.
De dag daarna kunnen we dan het Kieler kanaal op, eindelijk richting Oostzee.