Hoover Reservoir
De resultaten van een dagje vogelen met birdingpal Deb hij het Hoover reservoir, m een stuwmeer bij Columbus. Het weer zat niet zo mee: wolken en sneeuw, veel wind, 5-10 graden onder nul. Toch nog wel veel foto’s gemaakt, veel nieuwe soorten, maar vaak wel van grote afstand.
Als we aankomen bij het Hoover reservoir, een stuwmeer bij Columbus, is het nog schermerig. Er staat een straffe wind en het vriest 8 graden. In eerste instantie zien we vooral meeuwen, dit is een ringsnavelmeeuw volgens gids Deb.
Een jonge ringsnavelmeeuw.
In de luwte van de stuwdam zwemt een mannetjes buffelkopeend. De dam was behoorlijk hoog, dus het blijft een plaatje van grote afstand.
Achter de stuwdam zoekt een brilduiker vrouwtje de luwte op,
Net als in Nederland zijn de Canadese ganzen in de laatste 25 jaar in Ohio enorm in aantal toegenomen. Vroeger waren ze zeldzaam, nu is het de meest voorkomende gans.
Niet dezelfde als in Nederland, maar wel een mooie grote blauwe reiger.
Deze bandijsvogel gaat even mooi poseren op een boomstronk. Zijn staart heeft wel wat weg van een winterkoning zo.
Grote groepen kokardezaagbekken (wikipedia: Een kokarde is een meestal rond insigne, vaak gedragen op een hoed of muts, dat een bepaald land, gebied of organisatie (zoals een leger, koninklijk huis of politieke partij) of een bepaalde rang of functie symboliseert)), maar helaas steeds op grote afstand. De mannetjes kunnen een kraag opzetten, daarom heet hij ‘hooded’. Je kunt dat zien bij de vogels rechtsonder.
Voor de bleubirds ofwel Roodkeelsialia’s wordt goed gezorgd in Ohio. Er staan veel nestkastjes, en ze komen graag op voertafels. Mijn gastvrouw heeft ze ook gehad, ze houden van levende meelwormen :-). We troffen een groepje in een bessenstruik. Mooi vogeltje.
Twee rosse stekelstaart vrouwtjes dobberend op open water.
Het vrouwtje van de kokardezaagbek met wapperende kuif in de wind. Je kunt het niet zien op de foto, maar het was daarbij ook nog 8 graden onder nul!
Twee buffelkopeendjes zwemmen langs de ijsrand. Ze duiken regelmatig maar blijven bij elkaar.
De donsspecht is ook hier te vinden. Deze foto is genomen bij een boardwalk, met aan de ene kant het stuwmeer, en aan de andere kant een bosje.
Een amerikaanse zeearend struint de oevers van het meer af. Hij ziet blijkbaar niks van zijn gading want het blijft bij een flyby.
De buffelkopeendjes hebben niet veel rust. Een paar keer duiken, wat rondzwemmen om dan weer op te vliegen naar de volgende stop.
Deze tweekleurige mees kan niet kiezen uit de zadenmix. De voertafels zijn volgeladen, en de vogels eten niet zo netjes blijkbaar.
Vrouwtje van de kardinaal, niet zo rood als het mannetje maar ook een opvallende verschijning.
Deze witkeelgors doet zich tegoed aan de voedertafels, hier duidelijk gevuld met mais.
Er ligt sneeuw. Het vrest 5 graden. Het waait stevig Deze kardinaal lijkt zijn veren lekker dit te maken tegen de kou. Of misschien is dat verbeelding omdat ik het koud heb.
Een groep amerikaanse zwarte eenden, te herkennen aan het donkere verenkleed en de blauwe vlek op de vleugel. De witte vlekjes op de foto is sneeuw…
In het midden een Amerikaanse tafeleend in een stukje water dat wordt opengehouden.
De vogel in het midden, tweede van links voor de ijsrand, is een Amerikaanse Smient. Dit was een plek die wordt opgehouden voor vogels en vogelaars met stromend water. Behalve deze smient zaten er veel wilde eenden en amerikaanse zwarte eenden.
De Amerikaanse goudhaan staat er niet scherp op. Het is wel een mooi vogeltje, daarom mag ie toch op de site.
De caralina winterkoning is een kleurrijke variant van onze winterkoning. De buik is bijna felgeel.
