Oerol
Vrijdag 13 juli. Alweer zonnig en warm! Terschelling is groot, als ik even met de camera ga lopen is al snel duidelijk dat je een fiets nodig hebt. Het havenkantoor is nu weer open, en ik reken af voor drie nachten. Terschelling is een (voor ons) hele dure haven voor grotere boten omdat ze per oppervlakte afrekenen.
Het Oerol terrein bij de haven opent om 12 uur. Oerol is volgens mij een gemoedstoestand, een soort tijdloosheid waarin je kunt freewheelen. Het festival duurt 10 dagen, is verspreid over het hele eiland. Je moet kaartjes kopen voor Oerol als geheel, en daarna voor de voorstellingen. Maar dat kan dan weer niet meer dan 24 uur of zo van te voren. In de tussentijd kun je heen en weer fietsen tussen de locaties, bier drinken, creatieve dingen bekijken, en luisteren en kijken naar optredens.
We zijn begonnen bij De Passage op het groene strand, de toonkamer van Sense of Place zoals het gidsje zegt.
Wadland 2014 is een ander project op dit strand, geïnspireerd op de schilderijen van Mondriaan. Met wilgentenen zijn muurtjes gemaakt, waardoor kreekjes en wallen ontstaan als gevolg van de eb- en vloedstroom rondom de walletjes. Dit is een groot project, waarbij ook vanuit de universiteiten wordt meegekeken. De bedoeling is om de kennis te gebruiken bij het beheer van kwelders op Terschelling.
Toen we bij het boomhutten festival aankwamen (op de eerste dag) was daar nog niet veel te zien. Gekke dozen, onbewerkt hout, en jongelui die aan het hakken waren. Het wordt vast heel mooi.
Daarna naar Westerkeyn, om kaartjes te kopen. Dat is een goed halfuur fietsen. Onze fietjes zijn klein, en mochten daarom in het voute fietzen-hock. Niet erg subtiel…
Op Westerkeyn is een podium, en zijn een aantal kleine voorstellingen. Wij zijn bij Auw!to geweest, dat was wel leuk gedaan. Een filmpje dat ter plekke wordt gemaakt en getoond. Huisvlijt van de bovenste plank, ontwikkeld met veel bier denk ik zo, maar wel leuk.
Ze zijn wel creatief, de zonnewagen was mooi gemaakt. Nou ja, bijzonder gemaakt. Weer heel anders dan de zonnewagens waar de technische universiteiten mee racen. Dit is kunst, geen techniek.
’s Avonds zijn we naar Kintsukuroi geweest van Spinvis en Saartje van Camp. Dit is een gedanste opera geïnspireerd op de tsunami in Japan van 2011. Voor mij was het volkomen onbegrijpelijk. Echte kunst dus.
Zaterdag 14 juni doe ik ’s ochtends een vogelrondje. Het is bewolkt en koud. Elly en Oerol slapen uit. ’s Middags zijn we bij De Betonning geweest, een Oerol podium temidden van het tonnen depot van Rijkswaterstaat. Leuke locatie, als je tussen de tonnen loopt zie je pas hoe groot ze zijn.
Wij vielen in het optreden van Orgel Vreten, twee toetsenisten die met Hammondorgels werken. Energiek optreden van Darius en Thijs zoals ze zichzelf noemen. Goede show.
’s Avonds gegeten in het stadje.