Terschelling – Lauwersoog
Zondag 15 juni.
Het lijkt een relatief rustige ochtend, de wind is noord/noordwest. We gaan onder Terschelling langs naar het zeegat tussen Terschelling en Ameland. Het is rond 12 uur hoog water, rond die tijd moeten we over het wantij onder Terschelling, het Oosterom. Een wantij is een waddengeul die droogvalt, maar met hoogwater wel bevaarbaar is.
Het eerste stuk zeilen we, maar het wantij op het zeil durf ik toch niet aan. De hele route is op zich goed betond, maar wel hoog aan de wind en smal. Niet een ideale plek om met vol zeil aan de grond te lopen.
Het is vandaag springtij, dat betekent dat het water extra hoog is. Dat merken we ook, minder dan 1.8 meter diepte zien we niet. Na het wantij zeilen we op de genua de geul uit, tot we pal tegen de wind in door de Blauwe Balg naar het noorden moeten naar het Boschgat.
Bij alle waddeneilanden liggen zandbanken ten noordwesten van het eiland. Je moet daar omheen. Ook in dit zeegat is dat zo, we moeten dus eerst het Boschgat naar het westen uitvaren, om daarna om de zandbank heen over zee terug te varen. Het Boschgat uit is een ruige rit, windkracht 5 tegen, stroom mee, dat geeft mooie golven. En het is zo ondiep dat je eigenlijk door de branding vaart.
We varen dit stuk op genua en motor. Eenmaal op zee gaat de motor uit. Echt opschieten doet het dan niet op de genua. Na een tijdje zetten we het grootzeil bij. Dat vaart rustiger en sneller. Relatief sneller dan, want we hebben het hele stuk langs Ameland op zee stroom tegen.
Bij Lauwersoog naar binnen is tegenwoordig lastig. Het Westgat is sinds een zware storm vorig najaar helemaal dichtgeslibt. De vaargeul is niet echt een geul meer, maar een betonde route over een zandbank. Bij laagwater staat daar krap 3 meter water. En bij een noordwesten wind (zoals nu) ook een flinke branding. Om de boot dan goed bestuurbaar te houden moet de motor er wel bij. Het geeft een spectaculaire binnenkomst!
Wij zijn niet de enige die het bijzonder vinden. Een vissersboot achter ons raakt de grond in een golfdal. Hij overlegt bezorgd met de vuurtoren van Schiermonnikoog. Moet kunnen, denkt de vuurtoren wachter. De rode tonnen aanhouden, daar is het het diepst. De schipper is er niet helemaal gerust op, maar het gaat goed.
Eenmaal over de zandbank is het vaarwater richting Lauwersoog rustig. We zeilen het laatste stuk naar de sluis, maar halen de schutting van 19:00 uur niet. Er is een kleine jachthaven gemaakt bij de vissershaven van Lauwersoog. De haven heeft boxen, maar er zijn zo weinig boten dat iedereen langs de steigers gaat liggen. Dat doen wij ook maar.
Voor ons ligt een bootje van 23 voet (7 meter) met twee mannen die non-stop uit Ystad (Zweden) zijn gekomen. Dat is 4 dagen varen, in een bootje zonder stuurautomaat. Ze zijn van plan 2 dagen in Nederland te blijven, en dan terug te zeilen naar Zweden, nu via Skagen om Denemarken heen. Ook weer non-stop, om op tijd bij de midzomerfeesten in Göteborg te zijn.
Al met al is de zomer nu even weg. Donkere wolken, koude wind, zeilpakkenweer.