Bembridge
Maandag 1 augustus
Volgens de voorspelling komt er veel wind en regen; we gaan verder naar een beschuttere plek om dat af te wachten: Bembridge Harbour. Bembridge ligt aan de oostkant van Wight, aan de afgedamde kreek van Yar. Daarover straks meer.
We vertrekken om half negen uit een stille baai. De tijd wordt bepaald door de aankomsttijd in Bembridge (rond hoog water), de stroming in de Solent, en de verwachte regen. Het is vaak een heel gepuzzel. In dit geval leverde de puzzel niet echt een goede oplossing. We hebben niet genoeg wind om te zeilen, dus de motor moet aan om op tijd bij Bembridge te zijn. Vooral vanwege de stroom, die we al snel flink tegen hebben als we geen vaart kunnen houden.
Voorbij de Forten van de Solent kunnen we het laatste stukje nog halve wind op het zeil, dan lijkt het net echt. Helaas is dat maar een half uurtje… De drempel voor Bembridge geeft geen problemen, rond hoog water hebben we 4 meter. Dat weten we dan alvast voor vertrek: we kunnen al snel na laag water weg. Het weerbericht was helaas (dit keer) accuraat: als we vastliggen gaat het regenen. 24 uur aan één stuk.
Dinsdag 2 augustus
Het weerbericht voorspelt tussen 2 en 5 uur ’s middags een tijdelijke onderbreking van de regen. Die komt er inderdaad. We wandelen langs de baai naar het stadje Bembridge. Aan de baai ligt een rijk assortiment aan woonboten, een bezienswaardigheid op zich.
Bembridge is gewoon een slaperig stadje met een kleine supermarkt. Maar ook met een leuke ambachtelijke slager en een groentewinkeltje waar ze streekproducten verkopen. We halen daar ook wat van onze boodschappen.
Met volle tassen lopen we weer terug de baai rond naar de haven. Eenmaal aan boord komt de beloofde regen weer.
Woensdag 3 augustus
Na een ochtend met nog meer regen pakken we ’s middags de fietsjes voor een rondje langs Brading en Sandown. Brading was vroeger de havenstad aan de rivier de Yar, totdat rond 1880 de dijk is aangelegd bij Bembridge. Het gebied tussen Brading en Bembridge is nu grotendeels natuurgebied. Blijkbaar was het toch niet zulke goede landbouwgrond.
Brading is wel een leuk stadje, wat groter dan Bembridge. We stoppen bij het oude station, dat mooi is gerestaureerd. Ik laat me verleiden tot uitleg van de hobbyist bij het seinhuis. Vroeger had elk stadje aan de lijn een seinhuis, waar alles met de hand werd bediend. Er liep een groot aantal staalkabels van het seinhuis naar de wissels en seinen.
Ooit was Brading een vrij groot station, nu is het een klein lijntje waarop vooroorlogse Londense metro treinen rijden. Volgend jaar verloopt de concessie, en het is maar de vraag of het station dan blijft. Na een klein halfuurtje verexcuseer ik me, en laat ik de rondleider met zijn andere gasten achter.
Het fietsrondje wat we doen is als fietsronde niet zo geschikt, er zijn vaak geen fietspaden en je fietst over best wel drukke wegen of over de stoep. De stoep is soms ook wel bedoeld als fietspad, maar heel duidelijk is dat niet. Toch wel krijgen we een indruk van de omgeving. Het in elk geval duidelijk dat er veel heuvels zijn; ook wegen die als vlak te boek staan zijn voor Nederlandse fietsers bergachtig.
’s Nachts komt er nog een flinke hoeveelheid wind over, maar het blijft wel droog.