Stellendam – Terschelling

Woensdag 11 juni vertrekken we vroeg vanuit Stellendam. We zijn om 6:30 de box uit zodat we met het laatste beetje van de ebstroom het Slijkgat (de geul van Stellendam naar de Noordzee) uit kunnen varen.  De sluis staat open, we moeten even wachten op de bus en dan gaat ook de brug open.

Vertrek uit Stellendam

Een uur na vertrek motoren we pal tegen de wind het Slijkgat uit.   Op zee staat net genoeg wind om te zeilen, windkracht 3.  De motor kan uit. Met stroom tegen gaat het niet erg snel.  Rondom de 2^e Maasvlakte staat ruim 2 knopen stroom tegen!  Maar we gaan vooruit en we hebben vakantie.  Bovendien schijnt de zon.

Vrijheid op zee

Eenmaal voorbij de Rotterdamse havens is het heel stil op het water.  Een enkele visser, wat zeeschepen die voor anker liggen, een sportvissersboot uit Scheveningen.  Het is weer wennen aan het langzame leven.  Drijven op de wind, lekker in de zon zitten, helemaal niks doen.  Niet helemaal niks, de telefoon heeft nog wel bereik dus ik kan de werk mail nog een beetje volgen.  Dat helpt met het afkicken.

Tegen de avond zijn we bij IJmuiden.  Het jachthaven gebied ligt er maar desolaat bij, veel te koop borden op de winkels, en veel lege boxen.  We hebben een lekkere pizza gegeten bij ‘het Zandhuis’, een eetcafe met vriendelijke mensen.  De musjes kunnen het hoge gras wel waarderen.

Huismus

Donderdag 12 juni.  De voorspellingen zijn altijd lastig.  Het is windstil, en dat zal het ook het grootste deel van de dag blijven.  Maar als we een dag wachten is de wind noord, dat schiet ook niet op als je naar het noorden wil.  Dus besluiten we een lange dag op de motor te doen naar Terschelling, 68 zeemijlen (125 km).  Onze buurman in de haven had 10 jaar op de Middellandse zee gevaren, maar Terschelling, nee daar was hij nooit geweest..

Nadat ik verse broodjes heb gehaald voor de lunch, vertrekken we tegen tien uur.  Het is weer een mooie zomerdag, vrijwel geen wind, geen golven, ook geen andere boten trouwens.  Alleen de kustwacht en wat vissers.

Katwijk 1

Na 4 uur motoren over leeg water komt er een snelle rubberboot van de douane op ons af.  Even vragen wat ze willen.  We zijn van de kustwacht en willen u wat vragen stellen.  Waar komt u vandaan, waar gaat u heen, wat is uw einddoel, hoe lang blijft u weg, bent u alleen aan boord?  Dan vragen ze of we al eerder zijn gecontroleerd, en dat zijn we.  Ze gaan het opzoeken, en komen dan al dan niet terug voor controle.  De rubberboot hangt een kwartier of zo een paar honderd meter achter ons, en komt dan terug.  ‘Alles goed, prettige vakantie’.   Ook zonder controle melden ze zich netjes af dus.  Het moederschip volgt ons nog meer dan een uur.  Dat was het verzetje van de dag.

Douane controle

Rond een uur of zes steekt er wat wind op.  We zijn dan al in het zeegat van Vlieland en Terschelling, maar ik zet toch nog even de genua op.  Even rust!   We zien een paar zeehonden vlak bij de boot, en militairen met snelle rubberboten.  Ze varen 40 knopen, ca 70 km per uur.  Op de AIS staan ze als FRISC RHIRC, dat FRISC is een eenheid van de marine: Fast Raiding Interception Special Forces Craft.   Ze worden ingezet in Somalie, in de Carieben en voor demo’s bij de marinedagen.

Onderweg begint Elly over Oerol, wanneer dat is.  Het blijkt morgen te beginnen, Elly belt toch nog maar even met de haven of er plaats is.  Het is al aardig vol, maar er is ook nog wel plek.  Terschelling heeft (nog?) geen boxen, maar lange steigers waar je in pakketjes van 3 tot 5 boten naast elkaar ligt.  Als wij aankomen liggen we als derde in een pakketje.

Jachthaven Terschelling

Oerol is groot, en Terschelling ook.  We proberen met de website grip te krijgen op Oerol, maar dat lukt niet erg.  Dan maar een wijntje en een nootje, morgen verder.