Wieck – Wolgast (vrijdag 14 juli – zondag 16 juli)

Als we om 11:20 vertrekken is het warm en stil weer. We varen op de motor de haven uit in absolute windstilte. Ons plan was om naar Wolgast te varen, maar het is eigenlijk meer weer om voor anker te gaan liggen. We zetten de motor uit en nemen een kopje koffie om te kijken welke kant we opdrijven, en waar we kunnen ankeren.

Normaal is het open water van de Greifswalder Bodden ongeschikt om te ankeren, maar met de voorspelde oostenwind lig je beschut onder de kust bij haventje van Lubmin. En dat is bezeild, het is 4 mijl, een afstand die we in 2 uur moeten kunnen afleggen. Een mooie gelegenheid om het grootzeil te proberen. Zo gezegd, zo gedaan.

Om half drie liggen we voor anker, ruim uit de kust op 5 meter diep water. Uit de wind in kuip is het hoogzomer, met de oostenwind zitten we in de zon in de kuip.
De zonsondergang is heel mooi, de zon gaat als een grote rode bal onder.

Zaterdag 15 juli

Het is windstil als ik wakker wordt. De boot ligt naast het anker, nu met de kuip naar het oosten. ’s Nachts was de wind blijkbaar westelijk.

Gilbert doet niet zo veel, Elly slaapt uit en gaat daarna aan de gang met de handwas en beddengoed.  ’s Avonds zien we grote groepen ganzen overvliegen.

Zondag 16 juli

Voor zondag wordt een mooie ochtend en een natte middag voorspeld. Dus zetten we de wekker om ‘vroeg’ te vertrekken. De wind is nu zuidwest, goed om vrijwel het hele stuk van 16 mijl naar Wolgast te zeilen. Met 10 knopen wind kunnen we het grootzeil net weer een beetje harder laten werken.

Als we het anker aan het lichten zijn, komt er een hele grote groep aalscholvers voorbij. Ik denk wel 1000 vogels. Ik kan me niet zo goed voorstellen wat het voordeel is voor aalscholvers om in zo’n grote groep te vliegen, dan moet er ergens in de buurt echt ontzettend veel vis zitten.

Het eerste stuk is voor de wind om de ondieptes heen (de Freesendorger Haken) , we doen anderhalf uur over deze 6 mijl. Maar daarna kunnen we aan de wind door de vaak smalle geulen van de Peenestrom naar Wolgast.

We moeten een paar kleine stukjes te motor bijzetten om (vrijwel) tegen de wind in te varen, maar we kunnen tot kort voor de brug bij Wolgast op het zeil. En het grootzeil houd het goed, bij Wolgast kunnen we het zonder problemen neerhalen.  Voor de brug zien we een zeearend die de oevers afzoekt.  Beetje ver weg, maar toch wel leuk.

De timing is goed, als we voor de brugopening van 12:45 aankomen spettert het een beetje, maar we kunnen grotendeels droog aanleggen. De stadshaven van Wolgast heeft een mooie nieuwe (lage) kade, met elektriciteit. Het is allemaal mooi gemaakt om de jachten te plezieren. Helaas is er geen toilet/douchegebouw, en het is ook net duidelijk hoe je moet betalen. Wel dat het een euro per meter kost.

De vaarwijzer is niet zo positief over Wolgast, en inderdaad is het een stuk kleiner dan Stralsund of Greifswald. Toch heeft het plaatsjes wel zijn charme, en is er (inmiddels?) best veel opgeknapt. Ook hier een mix van vakwerkhuizen en andere bouwstijlen. Opvallend zijn een aantal hele grote panden, die van het stadskantoor bijvoorbeeld.

Ook is duidelijk dat hier nog werk te doen is, pandjes genoeg die duidelijk nog niet aan de beurt zijn geweest. Uit een plakkaat blijkt dat de stad wel een actief saneringsprogramma met subsidies heeft voor panden in het centrum, zelfs voor nieuwbouw. Hier, en ook in Stralsund en Greifswald valt op dat ze nieuwe panden in stijl neerzetten, ze vallen niet erg uit de toon.

Jammer genoeg kunnen we ’s middags niet echt van de stad genieten, daar is het te nat voor. Wel doen we weer boodschappen zodat we er een tijdje tegen kunnen met het proviand. ’s Avonds maken we zalmsalade voor de volgende dagen, en bakt Elly gehaktballen.