Sassnitz – Kopenhagen (maandag 24 juli – woensdag 26 juli)

Maandag 24 juli

De weersvoorspelling voor de Duitse noordkust voor de komende week is ronduit slecht.  Heel veel regen.   We besluiten richting Kopenhagen te gaan, daar zou het minder hard moeten regenen. De eerste etappe is dan naar Gislov Havn, een kleine jachthaven bij Trelleborg aan de zuidkust van Zweden.  Dat is zo’n 60 mijl.  Om aan de regen te ontsnappen zullen we wel moeten motoren, in elk geval het eerste stuk.  Wellicht krijgen we het laatste stuk nog een mooie oostenwind om op te zeilen.

Als we even na 9 uur weggaan staat er bij Sassnitz niet veel wind.  Iets verder van de kust komt er meer wind, maar veel zegt dat niet, want rond een eiland staat wel vaker andere wind dan verderop.  We motoren daarom eerst langs de krijtrotsen om te kijken hoe de wind op open zee is. 

Dat is al snel duidelijk: er is niet veel wind, en de wind die er is, is noord, en niet west zoals bij Sassnitz.  Dus laten we de motor rustig pruttelen.  Het goede nieuws is dat zon er bij komt, en in de kuip zitten we lekker in de zon.  Daar is het echt zomer.  Daar genieten we dus maar van terwijl de diesel doorpruttelt.  Het hele stuk komt de wind amper boven de 5 knopen uit, dus het blijft motoren.  Als we op ruim een uur van de vlak bij de Zweedse kust zijn, wordt het helemaal windstil.  Aan de horizon verschijnen donkere wolken.  Dat zal de oostenwind zijn die voorspeld was, en zo te zien zou de wind best wel eens met regen kunnen komen.

Inderdaad, als we open een half uurtje van de haven zijn staat er ineens 14 knopen oostenwind.  Dat was mooi geweest om eerder te hebben om op te zeilen.  Het nadeel is wel, dat het nu zeilpakken- in plaats van bikini-weer is.  Gelukkig houden we het wel droog tot we kunnen aanleggen.

Wij zijn met onze boot een beetje aan de grote kant voor de boxen in Gislövs Läge, maar we kunnen aan de kade liggen.  Dat is ook lekker dicht bij het douchegebouwtje.  De haven heeft geen havenmeester, maar een kaartjes automaat.  Dat is voor het eerst deze vakantie.

Dinsdag 25 juli

We hadden gehoopt dat het naar Zweden varen voldoende zou zijn om te regen te ontlopen.  Volgens de GRIB files van 23 juli was dat zo.  Een dag later (toen we weggingen) was het al op het randje, en we ervaren nu dat de regen ons toch heeft gevolgd.  Het regent onafgebroken van 10 uur in de ochtend tot 6 uur ’s avonds.   De wind is wel uit de goede richting, maar we besluiten toch een vrolijker dag af te wachten om verder te varen.

Woensdag 26 juli

Als we wakker worden is het nog steeds grijs, maar wel droog.  We gaan verder naar Kopenhagen.  Het eerste stuk kunnen we goed zeilen langs de kust, we lopen 7 knopen.  Het is ideeal zeilen: 12 knopen wind van land, dus geen golven en wel snelheid.

We gaan door het Flasterbø kanaal, daarmee steek je 8 mijl af op de tocht naar Kopenhagen. Het nadeel is dat je afhankelijk bent van de een brug die eenmaal per uur opent.  We gingen harder dan verwacht, dus minderen we wat vaart door de genua in te rollen, en later door ons even te laten drijven.

Volgens de gids staat er op het havenhoofd een licht dat rood is als je kanaal niet mag invaren.  Maar het is ook een rode boei.  Het is ons, en de twee boten die er nog liggen, niet duidelijk wat er van ons verwacht wordt.    Tegen de tijd dat de brug opent varen we toch maar door.  En dan staat er op een lichtkrant ‘please come closer to the bridge’. Waarom melden ze dat dan niet op het marifoon kanaal?

Het kanaal is maar heel kort, een klein kwartiertje varen.  Eenmaal bij de brug is het allemaal wel duidelijk, met Duitse-stijl verkeerslichten weten we wat er van ons wordt verwacht.  Aan de noordzijde van de brug is een grote jachthaven die er wel goed uitziet.  In de vaargids krijgt die haven een beetje te weinig krediet denk ik.

Aan de noordkant van het kanaal moeten we door een smalle geul noordwaarts.  Dat deel is niet bezeild helaas.   We motoren dus een uur tot we weer op vrij water zitten.  De noordenwind heeft inmiddels minder oost in zich, dus het wordt kruisen richting Kopenhagen.  Dat hebben we nog niet gedaan dit jaar.  We komen langs een groot windpark, een van de vele in de regio.  Dit park is Zweeds.

Als in de loop van de middag de wind afneemt, varen we het laatste uur op de motor Kopenhagen in.  

Het is onderweg zonnig geworden.  Bij aankomst in Kopenhagen kunnen we volop foto’s maken van haven. Voor de stad liggen een aantal oude fort-eilanden rechts van geul. Links eerst het vliegveld, en later een grote centrale.

In Kopenhagen varen we langs de zeemeermin .  Ze hoeft niet te klagen over een gebrek aan belangstelling. Goede marketing van een toch heel klein beeldje.

Ons doel is de Christiaanhaven, die in de gidsjes duidelijk favoriet is.  Als we aankomen blijkt er een brug voor de haven te liggen die eens per uur opent.  Toen onze gids gedrukt werd, was die er nog niet, dus we worden even verrast.   Maar de timing is perfect, we hoeven maar 5 minuten te wachten.  De haven is helaas nogal vol…  Na een rondje varen leggen we aan op de plek van een ligplaatshouder die even weg is met boot.  De deal is dat we boot moeten verleggen als de vaste huurder terug komt.  Dat doen we dan maar.  Als we hebben gegeten komt hij inderdaad terug.  We schuiven op…

Overigens begrijpen we het enthousiasme in de vaargids voor deze haven niet helemaal.  Inderdaad lig je er mooi, vanaf de kant gezien.  En in principe is er sanitair. Maar veel stelt dat ook niet voor.  Als wij er zijn is er een mooie (regen)douche, maar geen stroom, geen toilet, en geen wifi,  Morgen toch makkelijker om een ander plekje op te zoeken denken we.  We zagen ook ligplaatsen bij een kade voor het Scandic hotel.  Dat zag er eigenlijk mooier uit.

’s Avonds zitten we tot na elven buiten.  Dat is voor het eerst deze vakantie.