Sweetwater Wetlands, Tucson
De resultaten van een dagje vogelen, te beginnen bij de de Sweetwater Wetlands in Tucson.
Een zwartkintowie op het parkeerterreintje. Ik heb hem later niet meer gezien, daarom deze foto in een wat kunstmatige omgeving. Deze vogel komt alleen voor in de Sonoran Desert.
Deze bonte zanger kruipt de boomstammen op en af zoekend naar insecten. Hier heeft hij een wesp gevonden. Opvallend is dat het vogeltje geen voorkeursrichting lijkt te hebben, hij kruipt op zijn kop van boven naar beneden, en gaat dan op de volgende stam weer omhoog,
Een zwarte phoebe op een uitkijktakje boven het water. De phoebe zit even, vangt iets, en komt dan weer terug waar hij vandaan kwam. Voor een fotograaf is dat fijn, weet je een beetje wat je kunt verwachten.
Voor Arizona is deze bonte zanger heel bijzonder; eigenlijk hoort het beestje thuis in de oostelijke helft van de VS. Wellicht heeft de koude winter in het oosten van de VS hem gestimuleerd om de warmte van Arizona op te zoeken.
Een ladderspecht, een van de vele soorten spechten die ik heb gezien. In Arizona zie je naar verhouding veel meer spechten dan in Nederland.
Een geelkopmees. Als het takje er niet voor had gezeten was dit een hele mooie geweest. Helaas is het een heel erg beweeglijk klein vogeltje. Het takje zie je dan pas thuis…
De gewone maskerzanger is hier een rietvogel, die zich meestal niet laat zien. Deze foto is daarom wel typerend vind ik: het vogeltje tussen de rietstengels.
Een californische grondspecht, herkenbaar aan de kleurstrepen rond de kop. Er zijn diverse combinaties van bruine, rode en zwarte vlekken afhankelijk van de soort. Deze vogel was bezig aan de onderkant van een dikke tak.
Een witkruingors, een van de vele soorten gorzen uit dit gebied. Dit is een trekvogel, die ’s zomers tot in het noorden van Alaska is te vinden, en ’s winters tot diep in Mexico.
Een witkruingors, een van de vele soorten gorzen uit dit gebied. Dit is een trekvogel, die ’s zomers tot in het noorden van Alaska is te vinden, en ’s winters tot diep in Mexico.
Nog een geelkopmees, op zoek naar iets eetbaars in een blad.
Een groene zanger, een van de kleine geel/groene vogeltjes die je ziet. Bij warblers (zangers) is determinatie lastig, er zijn er gewoon teveel. Deze vogel heeft eigenlijk geen bijzondere kenmerken, behalve dat ie groenig is. Volgens de gids is dat het kenmerk van de groene zanger, dus daar houden we het dan maar op.
Slobeenden zwemmen soms in een dichte groep om elkaar heen, in cirkels slobberend. Je ziet dat in Nederland op de meren en plassen, maar dus ook in Arizona in vrij kleine poeltjes. Waarom ze het doen weet ik niet.
Een alsemfeetiran, als dat geen mooie naam is? In het Engels heet ‘ie gewoon grey flycatcher, dat is toch een stuk minder mooi. Helaas heb ik maar de helft van dit vogeltje.
Het lijkt een gewoon meertkoetje, maar het is toch de Amerikaanse variant. Een iets langere nek, andere knobbel, maar verder een zeer vergelijkbare vogel.
I want you, deze slobeend lijkt vastbesloten om de camera te rammen. Het licht valt mooi op de helft van de vogel. Omdat het zo zonnig was, kon ik de foto nemen met een klein diafragma waardoor een groot deel scherp is.
Follow me!
